তেজীমলা (কবিতা)


                তেজীমলা 
              ••••••••••••••••
                            - নৱনীতা দত্ত
      
সাঁচতীয়া ধনেৰে গঢ়া এটি
সুখৰ সেন্দূৰীয়া আলি,
সংশয়হীনতাৰে খোজ কাঢ়ি ফুৰে
কোনোবা অচিনা পখীয়ে |
       
মাজৰাতি লুইতৰ বুৰ মাৰি আহে তাই,
পানীৰ লগত তাই আলিংগনৰ মেলা,
তথাপি আকোঁৰগোজ নল-বিৰিনা
অথবা পানী- মেটেকা;
জানোচা বাঢ়নী পানীয়ে------
ফুটুকাৰ ফেনত ডুবাই মাৰে সিহঁতক(?)
কোনো ভ্ৰূক্ষেপ নাই তাইৰ
তথাপি মিতিৰালি কৰে সিহঁতৰ সৈতে |
        
হঠাৎ এক প্ৰচণ্ড আঘাত | 
শাওণৰ বলীয়া বানে 
ধুই পেলালে তাই খোজকঢ়া আলিটো,
প্ৰতিধ্বনিত ঢৌবোৰে আগৰদৰে দেখোন
নেখেলা হ'ল তাইৰ সৈতে |
বিৰিনাৰ মূঢ়াটোত লগা জুইয়েও 
তচনচ কৰিলে গোটেইখন ,
চানিপাতি ৰোৱা পানীমেটেকাবোৰ
চাকনৈয়াৰ পকনীয়াত ফৰিং চিটিকা দিলে |
মাথো ৰৈ গ'ল তাই ; 
         
নিৰৱে ৰৈ গ'ল তাই উজাই  অহা গছডালৰ আগতোত !
চূড়ান্ত মোহনাত তাই আকৌ খেলিব
নদীৰ বহল বুকুৰ মাজত |

                
                              

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

অসমীয়া ভাষালৈ মিছনেৰীসকলৰ অৱদান(প্ৰৱন্ধ)

         অসমীয়া ভাষা সাহিত্যলৈ মিছনেৰীসকলৰ অৱদান       ১৮৩৬ চনৰপৰা ১৮৭৩ চনলৈকে অসমীয়া জাতীয় জীৱনৰ বাবে নিঃ সন্দেহে অতি দুৰ্ভাগ্যজনক বৰ্ষ আছিল কিয়নো চতুৰ ইংৰাজসকলে অসমৰ স্কুলৰপৰা আৰম্ভ কৰি আদালতলৈকে চৰকাৰী ভাষা হিচাপে বাংলা ভাষাৰ প্ৰচলন কৰি অসমীয়া ভাষা বিকাশৰ পথ সম্পূর্ণৰূপে অচল কৰি তোলা পৰিলক্ষিত হৈছিল । দুৰ্ভাগ্যৰ বৰ্ষ ১৮৩৬ চনতোতে আমেৰিকান খৃষ্টান মিছনেৰীসকলে খ্ৰীষ্টান ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ উদ্দেশ্যে অসমত ভৰি দিয়েহি । প্ৰথমাৱস্থাত তেওঁলোকে বাংলা ভাষাকে অসমৰ ভাষা হিচাপে গন্য কৰি বাংলা ভাষাতে ধৰ্মপ্ৰচাৰ কৰিছিল যদিও তেওঁলোকে এইটো বোধগম্য কৰিছিল যে বাংলা ভাষাৰ বাহিৰেও অসমত অন্য মাতৃভাষা আছে । মাতৃভাষাৰ মাজেদিয়েই কোনো এটা জাতি তথা ব্যক্তিয়ে যিকোনো বিষয় যে সহজে অনুধাৱন কৰিব পাৰে সেইকথা মিছনেৰীসকলৰ জ্ঞাত আছিল সেয়েহে অসমীয়া ভাষাৰ পুনৰ ন্যায্য প্ৰতিষ্ঠা হেতু ইংৰাজ চৰকাৰৰ ওচৰত সজোৰে দাবী তুলে । তেওঁলোকৰ লগত অসমৰ সুসন্তান আনন্দৰাম ঢেকিয়াল ফুকন , হেমচন্দ্ৰ বৰুৱা আদিয়ে পূৰ্ণ সহযোগিতা আগবঢ়ালে । শেষত ১৮৭৩ চনত সকলোৰে উমৈহতীয়া প্ৰচেষ্টাত অসমীয়া ভাষাৰ ন্যায্য প্ৰাপ্তি হয় ।...
Read more

কথোপকথন

 ~  কথোপকথন~                                      (১) ~ তুমি বৰ একেটা কথাতে লাগি থাকিব পাৰা .. আমনি নালাগে নে ?  ~ অভিমান জানো যাকে- তাকে কৰা যায় ?  অভিযোগ সকলোকে দিয়া নাযায়  । গালি সকলোকে পৰা নাযায়, সকলোৰে আগত কান্দিবও পৰা নাযায়, দিওঁ বুলিলেই সকলোকে সমস্ত মৰম উজাৰি দিব পৰাও নাযায় । তোমাক ভালপাওঁ বাবেই এনেকৈ লাগি থাকোঁ ।বেলেগক জানো মই এইবোৰ কৰিম ? ~ একেখিনি কথাকে শুনি শুনি মোৰ আমনি লগা হৈছে । সময় থাকোতেই এই স্বভাৱটো সলনি কৰা । নহ'লে... ~ নহ'লে কি ? ~ মোকো এদিন হেৰুৱাবা, নোৱাৰো মই  আৰু  অশান্তি লগা হৈছে মোৰ । ~ হুম ~ সিদ্ধান্ত তোমাৰ হাতত । ~ চিন্তা নকৰিবা । যি দিনাৰ পৰা মই অভিযোগ কৰিবলৈ এৰিম, তোমাৰ ওপৰত একো কথাতে খং নুঠিব, অভিমান নাথাকিব  সেইদিনাৰপৰা বুজিবা যে তুমি স্বাধীন ।  ~ সেইয়া এই স্বভাৱটোৱেই বেয়া‌ পাওঁ, আকৌ কথাটো‌ নি কৰ'বাত পালেগৈ । কথা কোৱাটোৱেই ভুল মোৰ । যি কৰা কৰি থাকা । মোৰ লগত আৰু সম্পৰ্ক ৰাখিব নালাগে । কি যে ভুল কৰিলো জীৱনত মই তোমাক ভাল ...
Read more